| Posta gazetesindeki iirlerle alay etmiyorum hiç. Mutlaka okurum onlar. Belki de "kendini yüksek görme" duygusunu tatmin için de bakyor olabilirim... fakat, yok, öyle deil. Veri olarak deerlendirmek gerek, diyorum ve deerlendiriyorum. Yani, insanlarmzn zihinsel dünyalar nelerle ilgili, nerelerde geziyoruz biz?.. gibi sorulara yant bulunabilir. Böyle eyler bize lazm olur. Karlatrma mekanizmalarm daha iyi çaltrabilmek için ünlü airleri de okurum hemen sonra. Veya aklma getiririm. Örencilerime de derim arada bir: Haddinizi bilin, diye. Arada bir de "haddimi bilin!" derim. Bunu öncelikle bir kibir duygusuyla söylediimi alglyor olabildiklerini ihtimaline kar, peinen açklama yaparm: Haddinizi bilmezseniz haddinizi yükseltemezsiniz. Bu arada, hadde diye bir kelime de vard, imdi hatrladm. Bazen, arkadalarla konuurken bazen oradaki buradaki yazlarmda yazmann kolay olmadn söylerim. Yazmann kolay olup olmamas meselesi yazann ne istedii ile ilgili olur. Bu ii otomatie balamak, üretken gibi görünmek, konu seçimlerini uçlardan yaparak...veya çou zaman arlkl-ortalama zihinsel düzlemlere yazarak ortalama alglarn yüksek beenileri ile okurun kafasnda zor eyleri kolay yazabilen imaj oluturmak da mümkün. Peki aslnda kimin için yazyoruz, yazyorsak? Ne istediinizle alakal bir ey bu. Baka sorular da var. Bunlardan bir tanesi neler yapmamz gerektii ile ilgili. Yaptmz eyler bizi biz yapar. Veya yaptmz düündüümüz eyler. Yazann her eyini kaybedebilme ihtimali çok yüksek. "Her ey" derken ilk bata akl, kiilii vb eyleri. Bunlar olmadan insan pek bir insana benzemiyor. Bakalarnn bizi "insan"a benzetebilmesi insan olmamz için yetmeyebiliyor. Akln merkezine ne koyduumuz, kiiliin veya kiilik tanmnn merkezine ne koyduumuz kanunlarla düzenlenmedii için, sonsuz bir seçme özgürlüü varm gibi görünmesine ramen, ve de bu çok çekici gelmesine ramen, bir gün geliyor insan "ben nerdeyim?.." diye sorabiliyor. Tehlikeli olan bu. Neredesin sen? Boulmusun kelimelere, boulmusun insanlara veya insanslara, bir yannda basitliin duru çekicilii, öte yandan alacal-gözalc bir ak. Raflarda kitaplarn çoaldna bakmayn. Bize bir cevap m veriyor bu kitaplar. Dergiler. Bu Internetler, gazeteler... Cevap verebilselerdi bir tane kitap veya bir tane kelime olurlard. Tutuyorsun sen de o yüz binlerce kitabn arasna girmeye çalyorsun. Neden? Yeni bir cevap olamamak için mi? Yazan kii oralarda kendini snar tabii;neredeyim? diye. Veya, okuyan kii de snar; neredeyim ben? diye. Meseleye, bir cevap bulabilmek - cevap olabilmek ekseninde, baktnzda; ve de yazmakla ilgili istediiniz eyin zorluk derecesi ölçüsünde akl saln, kiilik saln yitirme tehlikesi ile karlaabiliyor insan. nsanolu çok farkl beslekli bir varlk. Zzzplar hatrladm imdi. Zpzp myd ad.. fakat önemli deil. Bunlar bir balk türü. Hem suda hem balçk-karada yaayabilen balklar. Ön-alt yüzgeçleri ayak'a evrilmi gibi. nsan gibi kullanabiliyor ön-alt yüzgeçlerini ve adm atyor. nsan buna da benziyor. Hem sudan gdalanabiliyor hem havadan. Tam oturmu bir benzeti olmadnn farkndaym. Yani, bir yanda yazan insan:cevap aray içindeki yazan insan modeli vardr dier yanda kendini haz dünyasnn merkezine brakm yazan insan modeli de vardr. Bu gün, Sözcükler Dergisi'ndeki bir yazda, Umberto Eco ile bir söylei, adl yazda da buna benzer bir ey gördüm. Bir yaklam. Haz dünyasna hitap eden yazar modeli ile öteki yazar modeline yaklayordu felsefi olarak. Ksaca unu diyordu Umberto Eco:" Yazan kii, okur için yazmaz..." Bu size çok tuhaf m geldi?.. Yani, ne demek okur için yazmamak?.. Cinlere mi yazyoruz biz! öyle yorumladm ben: Haz dediiniz eyi size bir jakuzi bile verebilir. Hal böyleyken, hazza hizmet eden yazar kiiye bir jakuzi desek de yeridir. u an kaldm eve maysta yerletim. Eskiden ngilizler çounluktaym bu sitede. Zevkli insanlar. Jakuzim bile var yani. Ne yapaym! lk defa bir jakuzim oldu..birazzck hava ataym. Oradan aklma geldi jakuzi. Haz maz diyorum da, ne demek istiyorum haz deyince. Çounlukla bedeni zevklere dönüen iletiim araçlar ve nesnelerinden bahsediyorum. Kelimeler vardr; bunlarn bir arada bulunmas, kullanm ekilleri dorudan hazza hizmete eder. Konular. Cümleler. Tarif ettiim ve anladm haz kavramndan insan baka bir yere götürmeyen eyler. Zaten bildiiniz eyler. Hep jakuzinin içindeyiz yani. Ben aklm kaybetme ihtimalini yelerim. Kaybetmemek için de temkinli olmakta fayda var tabii. nsanlar size yazdrrlar. Ve aklnz kaybetme ihtimali de yine insanlarda balar. Bu balama durumu, insanlarn sizden çok bakmdan "üstün-baskn" olmasndan filan kaynaklanmaz. Denk görebilirsiniz. Ayn yerde ayn yeçekimine tabi olmak. Böyle görebilirsiniz. Fakat onlara alg kaplarnz açarken dikkatli olmanz gerekir. Onlar, onlar gerçek olmasna ramen bir "kurgu" gibi görmeniz gerekebilir. Aksi halde, alacal bulacal sürekli deien her forma girebilen, onlar kurgu gibi görebilmeyi baarabildiiniz hallerde bile, insan nesnesi her eyinizi alt üst edebilir. Onlar size olduunuz eyleri de gösterirler; olabileceiniz eyleri de... Olduunuz eyleri gösterdiklerinde bu durumu karlama-etkisiz yapma gücünüz vardr; neden? çünkü durumu iki kii paylayor olur. Olabileceiniz eyleri göstermeleri...ürkünç olan bu! Size bulaan ey bu! Hastalk bu. Olup olmamanz o kadar önemli deil;o eyleri göstermeleri, ürkünç olan. Bitmez bu konular... çimizde bir yerlerde bitirmek istemeyen bir ey var. Beynimizde bir kurt belki. Kurt beynimizi yiyor ve beynimizi dklyor. Veya bir bayku tünedi beynin dallarndan birinde; karanlk. Karanl pençeleri ile tutuyor. Tutmasa gece gündüz olur mu bilemiyoruz. Jakuzimize girip unutalm bir konular. |