Bir elimde kahvem bir elimde kitabm dalm gitmiim farkl ve güzel diyarlara. Kitap okumay bu yüzden seviyorum. Beni alsn ve gerçek dünyadan bir anlna uzaklatrsn. Onlarn arasnda kaybolmann hazz bambaka...
Bir den gök gürüldüyor, arkam dönüp pencereye bakyorum hava da güne var. Yanl duymu olabileceimi düünüp terkar kulak kabartyorum, yine gök gürlüyor. aka gibi ama gerçek.. Gök gürültülü ve güneli bir hava... Sanki bir kaç günsonra gelecek olan felaketin habercisi...
Ve o gün geldiinde herkesin gözü endie ile televizyonlarda. Ah ile vahlar arasnda olanlar izleniyor. Her saniyenin önemi o zaman bir kez daha ortaya çkyor. Bir yerde birileri can çekiip ölüm korkusunu yaarken, bir yerde birleri endie, ümit ve korku ile beklerken senin gözlerinden uykunun akmas, yorgun vücudunun direnç gösterememesi atein ocana dümediinin gerçei...
Ertesi gün tüm kanallarda, gazetelerde ve sosyal paylamlarda ayn haber. Herkes de bir öfke bir kzgnlk. Hakaretler, isyanlar alm ban gidiyor. Hakllar da... Fakat gözlerini kapatp kendini maden ocanda hissettiinde ya da kendini bir madencinin yerine koyduunda ite o zaman kalbin skyor, nefesin tkanyor, göz yalar akmaya hazr burnunu ve gözlerini yakyor. Ac bir anda her yann sayor. Hele birde elinin kolunun bal olmas yok mu o en beteri...
Susun be diyorum Susunnnnn. Brakn isyanlar hakaretleri onu unu bunu.... Gidemiyoruz Somaya yapamyoruz bie...Bari dua edelim. Aznz dan her çkan kelime bir dua olsun. Her saniye önemli onlar için. Kimse dinlemiyor beni.. Az dan çkan her kelime isyan her kelime öfke dualar unutlmu. Yaplacak tek yardm esirgenmi...
te böyle gitti canlar. Bizler gün gelecek tpk yaanan dier tüm aclar gibi bunu da unutacaz. Belki ah ve vahlar bile biraz ööfke biraz kzgnlk ile ara ara hatrlayacaz. Fakat atein dütüü yerler asla unutmayacaklar. Aclar ilk günkü gibi hep tazeliini koruyacak.
Öfkeliyim kendime, öfekeliyim herkese... en çok da kör gözlere sar kulaklara, vicdanszlara, onursuzlara, insanlktan bir haber yaayanlara...
Hiç harf, hiç bir kelime, hiç bir cümle içimde kopan frtnalar anlatamaz. Kalemim hareketsiz dilim lal olur. Gözlerim ise gördüklerinden ötürü kör olmak ister, kulaklarm duyduklarndan sar...
Utanç her yanm sarm...
