Pianist'i izliyorum. Dram fevkalade derin ilenmi. Kimileri bunun bir Yahudi propagandas olduunu söylese de beni pek ilgilendirmiyor.
Öte yandan, elbette sinema bir propaganda aracdr. Kahramanlar bol Amerikan filmleriyle büyüdük. Kendimi düünüyorum örnein;süperman: bu film beni nasl etkiledi? diye. Bir ekilde etkilemitir elbette. Beynim Amrikan tahakkümüne mi girdi? Mesele tabii ki topyekun bir bakla deerlendirilmelidir.
Ortak tema veya ortak mesaj nedir Amerikan filmlerinde. Çok güçlü, fakat orijinal bir güçtür bu, kahramanlar vardr. Veya kahramanlar normal insanlar olsalar bile akla hayale gelemeyecek eyler yaparlar; insan ötesi eyler. Güdümlü sinemann iki hedefi olduunu düünüyor-d-um. lki, yarsndan çou obez olan Amerikan halkn silkindirmeye çalyor olmas... olabilir. Silkinsinler ki biraz hareket balasn ve zayflasnlar biraz. Ama sonra böyle bir hedefin olamayaca yönünde düüncelerim ar basyor. Her insan kahraman olmak ister ve bu filmler içimizdeki bu istekleri körüklemez, aksine pasifize eder. Neden? Zaten, farknda olmasalar da, seyreden kiiler bir çeit kahraman olmulardr.. da yeter artk bu kadar. Tatmin olunmutur.
kinci hedefi, elbetteki biziz. Yani Amerika dnda yaayan uluslar. Kahraman olma dürtülerimizi pasifize ettii bizim için de doru. Öyle çok film var ki, öyle çok görsel, kar durmak da zorlanyoruz bu görseliteye bu dikkat çekici filmlere. Sabah kalktmzda ilginç bir de huzurla uyanyoruz. Çünkü evvelsi akam dünyay kurtarmzdr. Yorgunuzdur.
Kendi ülkemizde çektiimiz filmleri düünelim. Görüngüye baklrsa dizi türü yapmlar sinema yapmlarn biraz örtüyor. Kahramanlk öeleri yüklenmi fimlerin daha bir ilgi uyandrdn görüyoruz. Demin dediim gibi, bu ilgi kahraman olmak istediimizin bir ispat da oluyor.
Kara Murat filmlerini severdim. Fetih konulu vb filmleri severdim. Fakat sonra soumaya baladm. Sebebi basit: at m kald klç m kald!
Çok ilgi çeken filmlerin, duygusal toplumlar, yani hazc toplumlar, oyalamann en güzel yollarndan biri olduu kanaatine vardm. Evet biz kahramandk..ve sürekli, sanki bir her an kahraman olmuçasnal besleyip duruyordu bu filmler.
Kara Murat filmleri bize en büyük kötülüü yapmt. Çünkü sürekli kahraman oluyorduk, sürekli kahraman oluyorduk, sürekli kahraman oluyorduk... Fakat sonra hiçbir ey olmuyordu.
Masallarla ilgili bir yaz yazmtm yaklak iki yl önce. Belki baka milletler için de geçerli bu fakat kendi ülkem için gördüüm bir iki ey yazmtm. Bizim masallar, yazl-sözlü, cinlerle perilerle doludur. Bir anne veya bir nine çocuklarna veya torunlarna anlatt masallara ayn zamanda inanyordu da. Neden inanyordu? Çünkü .. eskiden facebook mu vard? Spa m vard? Kariyer mi vard?..
Az veya çok bu inanma genleri bize geçti. Evet bunlar gendirler. ehirli gibi görünse de, köylü gibi görünse de unun veya bunun gibi görünse de maçolaan bir toplum. “Abim var” toplumu, “adamm var” toplumu ( yani, askerlerim var denmek isteniyor genlerden dolay)... Yolda yürürken maço görünümlü kahraman gibi yürüyoruz biz. Görünümler deiiyor fakat genler ayn. Hep kahramanz biz. Hep saraylyz biz. Allah hep bizden yana. Atalar hep bizden yana. Güzel kahramanlarz biz.
Pianist filminde en güzel sahne.. pianist ile nazi subaynn piyano odasnda karlamas. Yahudi yahudiliini unutuyor; nazi, naziliini unutuyor. Piyano çalnyor..
http://www.youtube.com/watch?v=jHfQCfUTlXE